Naar jaarlijkse traditie vonden tijdens de gemeenteraad van november, en de daaraan voorafgaande commissies, de voorstelling en debatten van de stadsbegroting plaats. Fractieleider Sam van Rooy stelde vast dat de belangrijkste indicator voor een welvarende stad, zijnde de welvaartsindex, duidt op een troosteloos resultaat. “Antwerpen loopt steeds verder achterop ten opzichte van niet alleen Vlaanderen, maar zelfs ten opzichte van het Belgische gemiddelde”, aldus onze fractieleider.

De lange termijn schulden mogen dan volgens De Wever en co wel weggewerkt zijn, de financiële toekomst voor onze stad ziet er allesbehalve rooskleurig uit. Het verschil tussen de stijgende welvaart in Vlaanderen en de stagnatie in Antwerpen zorgen voor een steeds grotere kloof tussen de zwakke welvaart in onze stad enerzijds en de stijgende trend in dezen voor de rest van het land. “Dit is het gevolg van de asiel- en immigratiekraan die blijft openstaan richting onze stad. Jaar na jaar verwelkomt Antwerpen meer mensen die ‘nemen’ ten opzichte van mensen die ‘geven’”, stelt van Rooy.

Diversiteitsindustrie

Uit de begrotingstabellen die het stadsbestuur naar buiten brengt, springt de spilzucht richting een kluwen aan vzw’s in het oog. “Dat er tijdens deze legislatuur niet minder dan 155 miljoen euro naar allerlei verenigingen uit de diversiteitsindustrie gaat, is onaanvaardbaar”, zegt van Rooy. “Deze 155 miljoen zouden naar de kerntaken van onze stad moeten gaan: het waarborgen van veiligheid, zorgen voor netheid en het faciliteren van een vlotte mobiliteit en weginfrastructuur. De stad laat het na dit te doen en geeft liever miljoenen uit aan organisaties zoals Afgaans Cultureel Centrum vzw, Amuka vzw, Anidaso Abusua vzw, Associacao da Mulher Angolana, Filet Divers, Moslims en Palliatieve Ondersteuning vzw, …”

Aantal leefloners stijgt met 39%: eigen volk laatst

“Het stijgende bevolkingsaantal in Antwerpen zorgt ervoor dat we steeds hoger en dichter bij elkaar gaan wonen. Dit knaagt aan onze levenskwaliteit en is het gevolg van de immigratietsunami die onze stad ondergaat. Het aantal leefloners bleef de afgelopen jaren stijgen en het aandeel van de autochtone Antwerpenaar hierin wordt steeds kleiner. Terwijl steeds meer Vlamingen op de steeds langer wordende wachtlijsten komen te staan, stijgt het aantal niet-Europese inwoners die een leefloon ontvangen. Maar liefst 2/3 van de uitgekeerde leeflonen gaat naar niet-Europeanen”, concludeert Sam van Rooy.